Książki przeczytane w styczniu

 Czarne kłamstwa czerwona krew

Kolejna książka opowiadająca historię Ann Lindell.
W tej części Ann związana jest z Andersem , który jest dziennikarzem. Ich związek jest bardzo dziwny. Spotykają się tylko u niej , nie za wiele rozmawiają o nim. Pewnego dnia jej kochanek po prostu znika. A chwilę później okazuje się że może mieć coś wspólnego z nową sprawa pani komisarz. Denat w kieszeni spodni ma numer do dziennikarza.
Tym razem Ann prowadzi dwie sprawy.
Jedna z nich jest sprawą morderstwa bezdomnego mężczyzny , który w kieszeni spodni miał numer do Andersa a w jego barakowozie śledczy znajdują jego odciski palców . 

W tej części życie Pani Komisarz zacznie wywracać się do góry nogami...

"Okrutne gwiazdy nocy "

W tej części życie Ann zwiśnie na włosku.

Główną sprawą , którą zajmie się Ann jest zaginięcie wybitnego naukowca. 

Jego zaginięcie zgłasza córka , kobieta jest bardzo nie miła, wyniosła i arogancka. Jej ojciec zginął dokładnie 3 dni przed przejęciem sprawy przez Ann. Córka zaginionego jest zbulwersowana brakiem działania policji.  Ann bardzo angażuje się w sprawę. Policja podejmuje bardzo skrupulatnie poszukiwania, przepytują sąsiadów, przeszukują las , niestety działania te nie dają najmniejszych rezultatów. Zdaje się , że profesor zapadł się pod ziemię. Mieszkał on tylko z córką, nie mieli dobrych relacji z sąsiadami...

Ann coś jednak nie pasuje w córce profesora, kobieta postanawia sama odwiedzić dom Hinderstenów, który przechodzi gruntowne "oczyszczanie". 

Ta wizyta dla Ann jest bardzo znacząca pod wieloma względami..

Ta część książki troszkę mnie denerwowała rozciągłością, czasem miałam ochotę przeskoczyć kilka stron żeby szybciej uzyskać odpowiedź na pytanie "kto?". 

Zakończenie książki trzyma w napięciu. 

"Człowiek z gór" 

Jest to czwarta część opowiadająca o losach Ann.
Ann jest po krótkim związku, nie znaczył dla niej on za wiele, nie odchorowała tego rozstania w żaden sposób,
a wręcz przeciwnie dzięki temu związkowi podbudowała ona swoją samoocenę.
Niestety i stety dalej szybciej bije jej serce na myśl o Edvardzie, który również był w związku.
Kobieta postanawia skupić się w 100 % i poświęcić synowi , co jej zdaniem nie wychodzi jej za dobrze.
Ma do siebie żal o to, że poświęca chłopcu za mało czasu.
Ku jej zdziwieniu chłopiec rozwija się bardzo dobrze i nie ma problemów w przedszkolu.

Ann zosatje przydzielona do nowej sprawy.
Pod Uppsalą dwoje nastolatków znajduje w rzece ciało mężczyzny w samej bielinie.
Mężczyzna ma poderżnięte gardlo i usuniety tatuaż. Ciężko ziendyfikować denata.
Ślady prowadzą Ann do restauracji , o której właścicielu krążą rózne plotki prawdopodobnież kiedyś handlował narkotykami
ale nigdy nic mu nie udowodniono.
Ann wydaje się, że wszyscy pracownicy restauracji mają coś "za uszami".
Sprawa jest bardzo zwiła, dużo wątków, dużo podejrzanych, wiele niejasnych powiązań.
Mimo iż sprawa jest bardzo zawiła udaje się Ann odkryć kto jest zabujcą.

Dla mnie ta część była najcięższa do przejścia. Za dużo wątków, przeskoków między sprawami.
Podobne zdanie na temat tej części ma moja Mama, która czyta ze mną na zmianę te książki.
Teraz daje sobie na chwilę spokój z seriią o Ann i biorę się za najnowszą część Millenium.


Książki Millenium chyba nie muszę za bardzo opisywać.

"Ręka która zadrży "

Były szef Ann przeszedł skomplikowaną operację , teraz odpoczywa w szpitalu. Wszyscy z wydziału przeżyli jego chorobę. Prosi on swoich współpracowników o wznowienie sprawy sprzed 12 lat. Znany polityk zaginął bez śladu. Po latach dochodzą słuchy, że był on widziany w Indiach.
 Mniej więcej w tym samym czasie kiedy zaginął polityk doszło do  brutalnego zabójstwa starszego mężczyzny, który poruszał się na wózku, był nazistą.
Ann chciała odpuścić trochę w pracy, chciała skupić się na spędzeniu czasu z synem.
Niestety jak zwykle w jej wypadku plany zostały tylko planami i nie zostały wcielone w życie.
W czasie kiedy zaczęła wznawiać śledztwo dotyczące zaginionego polityka w Öregrund morze wyrzuca na brzeg stopę.
Z początku Ann nie chciała zając się tą sprawą, ale po chwilowym namyśle zgodziła się. sprawa bardzo ją pochłonęła.
Ann przeżywa małe załamanie spowodowane samotnością. Obie sprawy, którymi się zajmuje są bardziej skomplikowane niż jej się wydawało.

Książkę przeczytałam na kilka podejść, nie wciągnęła mnie tak jak pierwsze części, ale czytało się całkiem przyjemnie. Czasami czułam się zmęczona czytaniem i nie chciało mi się po nią sięgać, ale dzień lub dwa bez książki i było okej. Z dwóch spraw którymi zajmowała się Ann najbardziej wciągnęła i interesowała mnie sprawa stopy.

"Przeszłość czeka" 

Kolejna, jak na razie ostatnia książka z serii o Ann Lindell.

Książka ta jest napisana troszkę inaczej niż poprzednie. Przez ponad 100 stron nie ma ani słowa o Ann i jej wydziale. Poznajemy za to Bertrama Vin Ohlera, który jest emerytowanym naukowcem i właśnie dowiedział się,  że dostał Nagrodę Nobla. Noblista mieszka w starym domu ze swoją gosposią, która pełni służbę już od 50 lat. Ma on córkę, lesbijkę oraz dwóch synów z którymi nie ma zbyt dobrego kontaktu.

Kilka domków dalej mieszka jego były współpracownik docent Johansson, to jemu jako pierwszemu Bertram mówi o swojej nagrodzie.

Ulica przy której obaj panowie mieszkają nie jest zbyt duża, praktycznie wszyscy mieszkańcy mieszkają tu od lat , każdy każdego zna. Najnowszy sąsiad nie nawiązuje kontaktów z sąsiadami, rzadko się pokazuje. To dzięki niemu na ulicy pojawia się nowa osoba , ogrodnik Haller, który pracuje u niego w ogrodzie. Nawiązuje on dość bliską relację z docentem Johnsonem, panowie mają wspólne zainteresowanie- kwiaty. Ogrodnik wyjawia docentowi, że nie zna osobiście Ohlera, ale nie przepada za nim. 

Other zaczyna dostawać pogróżki, ktoś rzuca w jego dom kamieniem , w gazetach i telewizji pojawiają się spekulacje , że nie zasłużył on sobie na Nagrodę Nobla , w skrzynce znajduje dziwną przesyłkę. To całe zamieszanie ma wpływ na zdrowie i zachowanie naukowca. 

Ann wraz z Sammym zostali poproszeni o sprawdzenie sytuacji, nie są zadowoleni takim podziałem obowiązków, ale jest to ich praca więc jadą na osiedle wypytać sąsiadów , czy coś zauważyli i co o tym wszystkim myślą. Po rozmowach z najbliższymi sąsiadami, noblistą, ogrodnikiem oraz gosposią postanawiają wrócić na komisariat, wiedzą że nic nie wskórają w tej sprawie.

W drodze na komisariat dostają informację o nowej zbrodni. Dwa ciała. Małżeństwo. Najprawdopodobniej żona została postrzelona przez męża, który następnie popełnia samobójstwo. 

W tej części o życiu Ann za wiele nie jest napisane. Jest ona w związku z Andersem Berantem, dziennikarzem z którym spotykała się już wcześniej, to właśnie on był zamieszany jakiś czas wcześniej  w dwie zbrodnie , którymi zajmowała się Ann. 

Ich związek jest dziwny, relacja dość skomplikowana, Ann cieszy się że ma kogoś przy sobie i że toleruje on jej syna . 

Pod czas wizyty u Othera Ann poznaje jego gosposię, która okazuje się znać Violę i Edwarda.
Kobieta informuje komisarz, że Viola bardzo źle się czuje, jest słaba i schorowana. 

Ann postanawia odwiedzić wyspę i Violę , chociaż targają nią sprzeczne emocje.

Ta książka została napisana tak jak te pierwsze. Wciągnęła. Książka została zakończona w taki sposób, że jest miejsce na kolejną część. 

Trochę tych książek w styczniu było. Na luty też jest całkiem nie zły zapas zrobiony, mam nadzieję że wybrałam dobre pozycje i czytanie ich będzie samą przyjemnością.

W pod koniec lutego najpóźniej na początku marca zaczynamy mały remont więc czasu będzie mniej na czytanie :)